Hiç yol gördün mü? Kıvrım kıvrım uzanan Yüce dağlar aşan Bir yanı uçurum Bir yanı sıradağlardan geçen Çıkarken ürperdiğin İnişini düşünmediğin Kara kara düşündüğün oldu mu? Hiç yolda durdun mu? Vakitsiz bir yolcunu İstasyonu olmayan bir yol ayrımında Gece yarılarına kadar Sabırsızlıkla bekleyip de Kavuşamamanın acısını Bir damla gözyaşı gibi akıttın mı? Hiç yolunu bekleyen oldu mu? Seni bekleyen Seninle ağlayan, seninle gülen Sen ağlama, ben ağalarım deyip Kışını yaza çevirip Sana seni veren Sana bakıp gülerken Gözlerinin parladığı oldu mu? Hiç yolunu buldun mu? Çaresizliğin yüreğine çöreklenip Renklerin gözlerinde tozlanıp Unutmuşken Kaybettiğini bulmanın Buruk sevincini Yaşanası özlemini Yaşamışlığın oldu mu? Hiç yolda kaldın mı Yolunu kaybettiğin Bir yolunu bulmak için Her çareye başvurduğun Yol ayrımında Yalnız kalıp da Yalnızlık türküsünü Sessizce söylediğin oldu mu? |