İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Coğrafya Bölümü’nden mezun olduktan sonra ilk görev yeri olarak Kahramanmaraş Kız İlköğretmen Okulu’na atanan 70 yaşındaki Tarhan Kayaalp, burada görev yaptığı süre içerisinde birçok öğrenci mezun etti.
1983 yılında İstanbul Eminönü İlçesi’nde yılın öğretmeni seçilen, 1996 yılında emekli olduktan sonra 3 yıl özel bir okul öğretmenlik yapan Tarhan Kayaalp, aradan uzun yıllar geçse de okuttuğu öğrencilerini hiç unutmadı ve onlarla olan irtibatını koparmadı.
Öğrenci hasretini önce mektupla, sonra telefonla gidermeye çalışan Kayaalp’in öğrenci hasretini bunlar da dindirmeyince, Elbistan’da yaşayan eski öğrencilerinden olan emekli öğretmen Şengül İspir’i arayarak öğrencilerini görmek, onlarla bir araya gelmek istediğini söyledi.
40 yıl sonra öğrencileriyle bir araya gelecek olmanın heyecanını yaşayan Tarhan Kayaalp, bin 100 kilometrelik uzaklıktaki Elbistan’da yaşayan öğrencilerini görmek için İstanbul’dan otobüse bindi ve 15 saatlik yolculuğun ardından Elbistan’a geldi.
Önce Şengül İspir ile Kahramanmaraş’a giden Tarhan Kayaalp, burada birkaç gün kaldıktan sonra tekrar Elbistan’a döndü. Eğitim ve öğrenci sevdalısı olan 70 yaşındaki Kayaalp, 40 yıl önce Kahramanmaraş Kız İlköğretmen Okulu’nda okuttuğu öğrencilerini görevlerini tamamlamış, emekli olmuş ve torun sahibi olarak gördü.
40 yıl sonra öğrencileriyle bir araya gelen Tarhan Kayaalp, onlarla bol bol sohbet ederken, koyu sohbetin içerisinde 40 yıl önce öğretmen ve öğrenciler arasında geçen diyaloglar, yaramazlıklar da yer aldı.
“Biraz Fazla Konuşurlardı Ama Başarılıydılar”
Pınarbaşı Kale Restoran’da bir öğle yemeğinde öğrencileriyle buluşan Tarhan Kayaalp, öğrencilerini 40 yıl sonra görmekten dolayı çok mutlu olduğunu belirterek; “Hepsi büyümüş, görevlerini yapmışlar, emekli olmuşlar, evlenip çoluk çocuğa kavuşmuşlar ve çocuklarının çocuklarını yani torunlarını görmüşler. Hoşuma gidiyor böyle bir ortamda bulunmak. Zaten işimi çok seviyordum şimdi yeniden bana bir öğretmenlik verseler yine yaparım gibi geliyor. Yani kendimi yorgunda hissetmiyorum.
Hep gelmek istiyordum. Sade Elbistan’a değil Kahramanmaraş’a gelmek istiyordum. O zaman Elbistan’ın çocukları da Maraş’a gelirdi başka okul yoktu. Çocuklarla görüştüm. Özellikle Elbistan’ın çocukları biraz fazla konuşurlar, gürültücüdürler ama zeki, çalışkan ve daha başarılıdırlar. Ben bunu gördüm, başarılı olduklarını gördüm.
Ben İstanbul’da Maraş Öğretmen Okulu’ndan mezun 70 öğrenci ile görüşüyorum. Ben topluyorum bunları zaten” dedi.
40 yıl sonra öğretmeniyle bir araya gelmenin mutluluğunu yaşayan öğrencilerden emekli öğretmen Şengül İspir ise; “Ben, 1967-968 mezunuyum. Okula ilk başladığımız da tanıştığımız çok istisna kişilerden biridir öğretmenimiz. Okulun hem öğretmeni, hem eğitim şefi olarak da çalıştı. Bütün söylediklerimize bütün arkadaşlarımız da katılır. Onun hayatımızda çok çok önemli yeri var. Bize birçok şeyi öğreten, davranış olarak bilgi olarak hayatımızın belki çizgilerinin en önemli şeylerini ondan aldık hepimiz de. Ben öğrencisi olarak onu çok severdim ve o da beni severdi. Biz, mezun olduğumuzdan bu yana 40 yıldır hiç kopmadık. Önce mektuplar vardı mektuplaştık, sonra telefonlaştık. Adreslerimiz, yerimizi yurdumuzu, birbirimizin nerede yaşadığını her zaman bildik, kopmadık. Maraş’ı özlediğini,i Maraş Kız Öğretmen okulu öğrencilerini görmek istediğini söyleyince biz de neden olmasın diyerek bunu organize ettik. Sağ olsunlar kendileri Maraş’a geldi. Oradan Elbistan’a geldi. Arkadaşlarımızla dünden bu yana beraberiz toplanıyoruz ve çok mutluyuz” dedi.
Tarhan Kayaalp, 40 yıl sonra bir araya geldiği öğrencileriyle hatıra fotoğrafı çektirerek bu anı ölümsüzleştirdi.